Tkanina lniana, historia, pochodzenie, właściwości
Za Polską Izbą Lnu i Konopi:
"Historia lnu sięga neolitu około 7500 p.n.e. Początkowo prawdopodobnie używano włókien lnu do zszywania skór lub jako sznurka. Tkanina lniana, w wyrafinowanej formie, bardzo cienka, przejrzysta, miała swój początek w starożytnym Egipcie, w okresie Starego Państwa ok. XXVII wiek p.n.e. - XXII wiek p.n.e. Zachowało się wiele malowideł i zapisów o produkcji lnu i jego wykorzystaniu przez starożytnych Egipcjan. Wytwarzano różnej jakości płótno lniane, zależnie od przeznaczenia. Najdelikatniejsze i najczystsze tkaniny służyły do wystroju świątyń i na ubiory kapłanów i królów. Z Egiptu len powędrował do za pośrednictwem Fenicjan i Kartagińczyków aż do Indii, a stamtąd do Chin. Następnie rozpowszechniony został w Europie, gdzie powstały jego uprawy i przemysł lniarski. Jego nasiona znaleziono w wykopaliskach w Biskupinie.
Z ciekawostek: około 1000 metrów delikatnej tkaniny lnianej zużyto m. in. do mumifikacji zwłok faraona Tutankhamuna (1333–23 BC). Grób odkryto w 1922. Słynny Całun Turyński - jest kawałkiem tkanego ręcznie płótna lnianego, o wymiarach: wysokość 441 cm, szerokość od 112,5 do 113 cm.
Od roku 1794, gdy Whitney skonstruował mechaniczną odziarniarkę, zastosowanie tejże maszyny spowodowało spadek cen tkanin bawełnianych, co przyczyniło się do spadku produkcji lnu.
Przez wieki wypracowano różnego rodzaju techniki wyrobu tkanin lnianych, ale postęp nastąpił po odkryciu w XIX w. metody przędzenia włókna lnianego na mokro (przędza mokroprzędna).
Mimo konkurencji innych tkanin takich jak bawełna czy poliester, tkaniny lniane są nadal cenione, pomimo tego, że są drogie.
Proces pozyskiwania tkanin lnianych
W lnie włókna występują na całej długości, dlatego łodygi lnu są wyrywane z korzeniami, a nie ścinane w czasie zbiorów. Włókna o różnej charakterystyce i zastosowaniach otrzymuje się z różnych części łodygi:
- z części środkowej łodygi otrzymuje się włókno długie, nadające się do produkcji wysokiej jakości przędz czesankowych, osnowowych i dalej tkanin;
- z części wierzchołkowej i korzeniowej powstaje włókno krótkie, nadające się do produkcji przędz zgrzebnych wątkowych;
Za co cenimy len
- 60% przeznaczona jest na odzież
- 15% na materiały domowego użytku (pościel, obrusy, zasłony itp.)
- 15% na materiały obiciowe
- 10% na tkaniny przemysłowe (techniczne)
- odznacza się bardzo wysokimi walorami higienicznymi zapewniającymi optymalny mikroklimat w sferze skóra-odzież,
- pozytywnie oddziałuje na organizm człowieka, nie powoduje alergii, wzmacnia system immunologiczny,
- nie wywołuje w organizmie człowieka zwiększonych tendencji do zmęczenia, tak jak to jest w przypadku odzieży z włókien chemicznych,
- nie wpływa na zwiększenie potliwości i wzrost temperatury ciała,
- nie gromadzi na powierzchni odzieży ładunków elektrostatycznych.
Jadalne są nasiona zawierające dużo tłuszczu, białka, witamin i innych cennych składników. Starożytni Grecy spożywali je zmieszane z miodem. Obecnie dodawane są do niektórych rodzajów pieczywa, paluszków, ciastek. Olej lniany używany jest do przygotowywania potraw. Ze względu na nietrwałość kwasu tłuszczowego z rodziny Omega-3, który pod wpływem światła, powietrza oraz wysokiej temperatury ulega szybkiemu procesowi utleniania olej musi być przechowywany w warunkach chłodniczych bez dostępu światła i powietrza, a termin przydatności do spożycia jest krótki.
Produkcja tkanin lnianych
Len uprawiany jest na wszystkich kontynentach, przeważnie w strefie umiarkowanej, jest rośliną przemysłową. Wymaga dużo wody.
Len zwyczajny to dość wysoka roślina, zazwyczaj w porze zbiorów ma około metra. Można go łatwo rozpoznać po charakterystycznych kwiatkach barwy niebiesko-fioletowej. Rozległe pola w tym właśnie kolorze jeszcze w połowie ubiegłego stulecia były powszechnym widokiem w niemal wszystkich regionach Polski.
Od wieków metody pozyskiwania lnu nie uległy jakiejś fundamentalnej zmianie, po prostu doszło do zmechanizowania czynności przedtem wykonywanych ręcznie. Z gleby wyrywa się roślinę w całości, ponieważ jej włókna obejmują nie tylko łodygę, ale też korzenie i część wierzchołkową.
Dalej następuje proces roszenia. Zbiory leżą na mokrych łąkach przez ponad miesiąc albo (nieco krócej) są moczone w wodzie. Dzięki temu łatwiej przebiegają dalsze procesy – wyżymanie, suszenie, międlenie i trzepanie. Z tak wymęczonego włókna można już przygotować przędzę. Może to być szlachetna nić na kostium albo pakuła służąca do uszczelniania rur.
Dziś w Polsce uprawia się jeszcze len, ale nie w takiej ilości jak dawniej. Większość produkcji to surowiec wysokiej jakości, przeznaczony na eksport. W zachodnich firmach z polskiego lnu powstają ekskluzywne wyroby tekstylne. Polskie firmy produkujące len kupują przędze na zachodzie. Przędza jest też eksportowana do Chin i tam powstają wysokiej jakości lniane tkaniny chińskie.
Szycie, krojenie i pielęgnacja tkanin lnianych
KROJENIE
Jednobarwny len kroi się bez kierunku, tzn. dolne brzegi części wykroju mogą być skierowane w górę lub w dół. W przypadku tkanin wzorzystych należy zwrócić uwagę, czy wzór ma kierunek. Jeśli tak jest, wszystkie części należy ułożyć tak, aby ich dolne brzegi były skierowane w dół.
PRASOWANIE
Naturą lnu jest gniecenie się.
Surowy, niebarwiony len można prasować w wysokich temperaturach (żelazko ustawione na temperaturę prasowania lnu, lub oznaczenie na 3 punkty), najlepiej wtedy kiedy jest jeszcze wilgotny albo przez wilgotną ściereczkę lub używając żelazka na parę. Godne polecenia jest żelazko systemowe z generatorem pary. Należy też przestrzegać zaleceń producenta. Niektórzy wskazują na niższą temperaturę, szczególnie wtedy kiedy len zawiera domieszki.
Lnów typu stonewashed nie trzeba prasować. Prasowanie bowiem, likwiduje ich naturalną fakturę, pulchność i sprężystość.
Len można NAWET gotować. Należy wziąć pod uwagę, że wtedy bardzo się skurczy.
Używamy wyłącznie łagodnych środków do prania. Nie należy stosować silnych detergentów i wybielaczy gdyż osłabiają włókna lniane i mogą odbarwić tkaninę. Nie zaleca się również stosowania płynów zmiękczających, gdyż są one dedykowane dla tkanin syntetycznych, a nie naturalnych. Płyny te powlekają włókna tkaniny i zmniejszają właściwości absorpcyjne lnu.
Po wyjęciu z pralki, ubrania należy strzepnąć i rozwiesić najlepiej gdy są jeszcze lekko wilgotne. Jeśli jest to możliwe, warto suszyć produkty na świeżym powietrzu. Podczas procesu suszenia, tkanina nabiera naturalnej spulchnionej faktury. Lnu nie należy przesuszać, gdyż włókna stają się wtedy bardziej kruche i podatne na zniszczenia.
Ubrań z lnu nie powinno się suszyć w suszarkach bębnowych, gdyż to powoduje ich przesuszenie i skraca żywotność tkaniny.
Usuwanie plam z tkanin lnianych
Len, to tkanina która nie ulega łatwo zabrudzeniu, dzięki swoim włóknom. Są one gładkie, dzięki czemu nie wchłaniają zanieczyszczeń ani zapachów. Przed praniem zaplamione ubrania z lnu należy namoczyć przez godzinę lub dwie w wodzie z dodatkiem detergentu, pozwoli to na rozmiękczenie plamy. Pamietajmy o tym, aby nie prasować plam. Należy je efektywnie usunąć. Prasowanie utrwala zabrudzenia.
Dekatyzacja tkanin lnianych
Materiały lniane mają tendencję do dość znacznego kurczenia się. Dlatego, tak jak w przypadku materiałów bawełnianych, tkaniny lniane, najlepiej po zabezpieczeniu brzegów (obrzuceniem ich overlokiem lub zygzakiem), wyprać w takiej temperaturze w jakiej w przyszłości będą prane. Jeśli planujemy w przyszłości prać ubrania w wysokiej temperaturze (60°C), w takiej temperaturze musimy je dekatyzować i później trzymać się tej ustalonej na początku temperatury. Wilgotny prasujemy gorącym żelazkiem. W zależności od wykończenia tkaniny lniane mogą się wykurczyć od 5 do nawet 15-20%.
Kurczenie się lnu
Z kolei zaletą tkanin lnianych jest to, że się nie wyciągają i nie rozciągają.
SZYCIE
Do szycia lnu używa się cienkiej igły (grubości 70 lub 80, a do grubszego lnu nawet grubości 90) i nici bawełnianych lub poliestrowych. Długość ściegu zależy od grubości tkaniny. Obowiązuje zasada: cienki len szyje się drobnym ściegiem (dł. ok. 2 mm), len grubo tkany
– dłuższym (ok. 3 mm).
Skróty występujące na tkaninach lniany
TMM – tamblowanie na mokro
S – sanforyzacja
ST – stabilizacja
BR – barwienie reaktywne
BL – bielenie
KRESZOWANA – pranie bębnowe, krótkie sztuki po około, 10m
GŁ – gładzenie
Facebook
Instagram
Youtube
Pinterest
Linkedin